-
1 convicus
inhabitant of the same vicus (village/street/row of houses); fellow villager -
2 convīcium
convīcium (not-vītium), ī, n [com-+VOC-], a loud noise, cry, clamor, outcry: cum maximo convitio: alcui fit a senatu: cantorum: Humanae convicia linguae, utterances, O.—Of frogs, Ph.— Wrangling, altercation, contention: aures convitio defessae.— Importunity: alqd convitio efflagitare. —A violent disapprobation, contradiction: omnium vestrum: grave: senatūs.—Reproach, abuse, reviling, insult: scurrae: convicio consulis correpti, Cs.: acerbior in conviciis, Ta.: pueris convicia Ingerere, H.: transire a conviciis ad tela, Ta.: nemorum convicia, picae, scolds, O.* * *noise (angry), chatter/outcry/clamor/bawling; noise source; noisy importuning; reprimand/reproach/reproof; abuse/jeers/mockery/insults; object of shame -
3 convinco
convincere, convici, convictus V TRANSconquer, establish; convince; overcome, demonstrate, prove clearly; grant; find guilty/against, convict; prove wrong, refute (person/statement); expose
См. также в других словарях:
Otto Junghann — (* 29. September 1873 in Königshütte, Schlesien; † 1964) war ein preußischer Landrat, Regierungspräsident. Er war zudem Leiter verschiedener internationaler Organisationen sowie Aktivist für Minderheitsrechte.[1] Inhaltsverzeichnis 1 Familie 2… … Deutsch Wikipedia